خودباختگی مسئولان و تخریب حجاب
- دسته : آسیب شناسی حجاب
- 21 مارس 2020 | 05:03
آخرین مورد از آسیب شناسی حجاب مربوط به خودباختگی مسئولان و تخریب حجاب است اصرار بسیاری از دولت‌مردان به بیرون کشیدن زن از محیط خانه و کشاندن او به عرصه جامعه، محرمانه ساختن او در کوی و برزن و جلب او به محیط‌های تفریحی مختلط، همچون سینما و تئاتر و بکار گرفتن او در محیط‌های کاری مختلط، همچون بانک‌ها و ادارات، به‌‌عنوان مظهر روشن‌فکری و نماد بها دادن به زن، که ناشی از خودباختگی و وادادگی در برابر فرهنگ غربی است؛ یکی از عوامل سست شدن پایه‌های اخلاق و حیا و کشانده شدن زن به سوی خودآرایی و خودنمایی است.
بخوانید: دسته آسیب شناسی حجاب
بی‌شک از دیدگاه اسلام، زن مسلمان نه سزاوار است تا این حد خانگی ریز باشد و پرسه زدن در کوچه و خیابان را بر حضور در محیط خانه ترجیح دهد و نه لازم است تفریح و کار او در محیط‌های مختلط و در کنار مردان نامحرم انجام شود. اگر مدیران و مسئولان جامعه از خودباختگی در برابر فرهنگ، ارزش‌ها و الگوهای غربی رها شوند، قطعاً می‌توانند به محیط‌های خاص تفریحی برای خانم‌ها و محیط‌های کار مختص خانم‌ها فکر کنند و راه‌حل‌های مناسبی برای آن بیابند و به اجرا گذارند. بطور چشم گیری از تخریب حجاب جلوگیری می شود.
انتصاب مسئولان باورمند و شجاع در مناسب فرهنگی، اداری، انتظامی و قضائی که هم به حجاب معتقد باشند و هم پذیرای دشواری‌های برخورد با این معضل باشند، نکته بسیار مهمی است.
متأسفانه برخی مسئولان در کشور یا باور آن‌چنانی به مسئله حجاب و ضرورت آن ندارد و اهمیت و نقش کلیدی و تعیین‌کننده آن را در سرنوشت جامعه نمی‌شناسند و یا برخی که چنین اعتقادی دارند، شجاعت لازم را که خطر کنند و از آبروی خود برای پرداختن به حل مشکل سرمایه‌گذاری کنند، ندارند و می‌ترسند مورد تمسخر قرار گیرند و یا با بروز اعتراضات، رده‌های بالاتر، آن‌ها را از مسندشان برکنار کنند.
لذا مصلحت می‌دانند خود را برای رفع مشکل درگیر نکنند.
اگر جامعه بخواهد اصلاح شود، در همه این مناصب، که مناصب فرهنگی، در رسانه‌ها، آموزش و پرورش، آموزش عالی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نهاد های فرهنگی و چه در دستگاه‌های اداری و نیروهای انتظامی و دستگاه‌های قضایی کشور، باید افراد شجاع و باورمند به این مسئله و آماده خطر کردن و تحمل شدائد در راه حل این مشکل، عهده‌دار مسئولیت‌ها شوند تا بتوان این مشکل را حل کرد. یکی از معضلات جدی ما که باعث شده این مشکل بعد از قریب سی سال هنوز باقی بماند، غالباً نبود چنین مسئولانی اصل. بعضاً علت بر سرکار نبودن این‌گونه مسئولان باورمند و شجاع بر سر کار ماندن اشخاص بی‌اعتقاد و محافظه کار را نبود چنان نیروهای عنوان می‌کنند.
پاسخ این توجیه را از زبان امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌شنویم.
حضرت علی علیه‌السلام هنگامی که مالک اشتر را به سمت فرمانروای مصر انتخاب کردند.
در قالب یک دستورالعمل کلی، تذکراتی به او فرمودند:
از جمله این‌که:
هر آینه بدترین همکاران، معاونان و یاران تو در اداره امور کشور مصر، کسانی‌اند که برای دولت قبل است و وزیر بودند، موضوع و ایادی اصلی آن دولت بودند و در آلودگی و گناهانی که دولت قبلی مرتکب شد و ترویج گر، شریک هستند.
پس نکند این‌گونه افراد را محرم راز خود قرار دهی، چراکه آنان یاران گنهکاران و برادران ستمکاران اند.
و این در حالی است که تو یقیناً می‌توانید در بین بقیه نیروهای موجود در مصر، بهترین جانشینان را برای رؤسا، معاونان و مسئولان انتخاب کنی، از کسانی که تشخیص و نظر و تاثیر گذاری محمودی قدرت مدیریتی همانند آن‌ها دارند، ولی مسئولیت چنان جراح این خلاف‌ها و گناهانی را بر دوش ندارند؛ کسانی که هیچ ستم گری را در ستمگری‌ها یاری نمی‌کنند و هیچ گناهکاری را در این مش مدد نمی‌دهند.
این‌گونه اشخاص که در بین مردم و جامعه مُصِر هستند اگر آن‌ها را به کار بگیری، هموار و هزینه‌هایشان بر تو خیلی سبک‌تر است و هم یاری و مدد دادشون در پیشبرد کارها بیشتر است و هم نسبت به تو که مسئول جدید کشور مصر سعودی، علاقه قلبی دارند و الفت شان با جناح مقابل تو و با کسانی که با دین و ارزش‌های الهی زدند، بسیار کمتر از مسئولان برجا مانده از دوره مدیران قبلی است.
درحالی‌که کسانی که در دولت قبلی مسئول بودند،
ولو این‌که در مقابلت تعظیم کنه و بره بله قربان بگویند، اما ته دلشون با تو رفیق نیستند،
ولی چون امروز رئیس شده‌ای تنظیم می‌کنند که در مسند قدرت باقی بمانند.
از آن‌ها استفاده کند و آن‌ها را محرم اسرار خود قرار ده.
این‌گونه نیروها وجود دارند و دروغ است اگر بگویی چنین نیروهایی نیستند؛
لذا از همان عناصر قبلی استفاده می‌کنم.
امیر المومنین ع می‌گویند که قطعاً وجود دارد.
بعد حضرت فرمودند:
ای مالک، در بین نیروهایی که بکار می گیری،
چه کسی در نظرت برجسته‌تر باشد؟
آنکه تضییع می‌کند؟
آنکه بله قربان می‌گوید؟
آنکه در طرف مقابل هر حرف نادرست زد، به‌به و چه چه می گوید ؟
نه!
کسی که در بین آن‌ها برگزیده بهترین نیرو باشد که حق رو با همه تلخی صریح‌تر از دیگران به تو می‌گوید،
وقتی خلاف و اشتباه می‌کنی رو به تو می‌گوید که حرکت خلاف انقلاب و اسلام و اصول عقل و منطق و دین و ایمان است.
آن که با شهامت تر است و صریح‌ترین حرف‌ها را به تو می‌زند
و در کارهایی خلافی که می‌خواهی بکنی، همراهی کمتری می‌کند
و نمی‌گذارد کار خلافی بکنی، نه این‌که در خلافکاری‌ها بازوی تو شود،
این‌گونه اشخاص که حاضرند هر چه را در راه حقیقت به سرشان بیاید، تحمل کنند در نظرت برجسته‌تر باشند.
آن‌ها که برای این‌که آنچه خدا برای اولیانش نمی‌پسندد، اجرا نشود،
حاضرند تن به هر دشواری دهند و خطر کنند و پذیرای هر مشکل شوند.
این‌گونه افراد را بکار گیر؛
نه کسانی را که در دولت قبل مسئول بودن و در جنایات و ظلم و فساد و آلودگی های دولت قبل از ترک، به‌‌عنوان ایادی اصلی دولت بودند.
پس اولین نکته این است که در همه بخش‌های جامعه، باید کسانی سرکار بیایند که هم با همه وجود معتقد باشند و هم با شهامت و آماده خطرپذیری برای حل معضل باشند و قطعاً چنین اشخاصی وجود دارند که آخرین مورد از آسیب شناسی حجاب مربوط به خودباختگی مسئولان و تخریب حجاب به شمار می آید.