لباس شهرت در زنان

از جمله مصادیق خودنمایی ،پوشیدن لباس شهرت است فرقی ندارد در زنان باشد یا مردان. لباس شهرت، لباسی است که مطابق با عرف جامعه نباشد و پوشنده آن لباس غیرمتعارف انگشت‌نما شود.

لباس شهرت در زنان

پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید:

«مَن لِبسَ ثوباَ مِن الثیابِ أعرضَ اللَّهُ عَنْه یَوْمَ القیمة.»

«کسی که لباس شهرت بپوشد خداوند در روز قیامت از وی روی بگرداند.»

بخوانید:  آثار اخروی بدحجابی 

امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید:

«کفی بالْمَرء خِزْیاَ أن یَلْبِس ثَوباَ یَشْهُرَه.»

«برای حقارت و خواری آدمی همین بس که لباسی بر تن کند که او را مشهور نماید»

همچنین می‌فرمایند:

«إنَ اللَّهُ یبغضُ شُهْرةَ اللِباس.»

«خداوند، لباس شهرت را مبغوض می دارد.»

روشن است که حکمت نهی از چنین لباسی از جمله جلب توجه نکردن متوجه نساختن مردان به زنان است. هر یک از زن و مرد مکلفند لباس مختص به خود را بر تن کنند.

پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله می‌فرماید:

«لَعَن اللَّهُ الْمتشبهینَ مِن الرِجالِ بالنِساءِ و الْمُتشبهات مِنَ النساءِ بِالرجاِ.»

«خداوند، مردهایی را که شبیه به زنان و همین‌طور زن‌هایی را که شبیه به مردان می‌شوند لعن کرده است.»

لباس، نمایانگر حالات روحی، ایمانی و شخصیت افراد است.

زنی که با لباس و جوراب نازک بیرون می‌آید با این تفکر که این لباس باعث شهرت در زنان می شود، این امر از عطش و اعتقاد ضعیف وی به خداوند و روز قیامت خبر می دهد و بالعکس زن با حجاب و  پوشیده و با عفت درونی پاک و اعتقاد قویی که دارد خویشتن را نیازمند جلب توجه دیگر نمی‌بیند.

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:

«قُلْ کلُّ یَعْمَلُ عَلی شاکلِّتِهِ فَرَبِّکمْ أعْلَمُ بِمَنْ هُوَ اهْدی سَبیلاً»

«ای پیامبر ! بگو هر کس طبق روش و خلق و خوی و باطن خود عمل می‌کند. پس پروردگار شما، آن‌ها را که راهشان نیکوتر است، بهتر می‌شناسد.»

زن می‌تواند فقط برای شوهر خویش، لباس بدن نما بپوشد و این نه‌تنها نشانه ضعف ایمان اون نیست، بلکه نشانه تقوای او است؛ البته بهتر است از پوشیدن چنین لباس هایی و عریان کردن بدن نزد فرزندان و سایر محارم پرهیز شود؛ زیرا آثار نامطلوبی به بار می‌آورد.

بخوانید: حجاب لباس جوامع فردا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *