تاریخچه حجاب

تاریخچه حجاب برمی گردد به اوایل بشریت ، داستان حضرت آدم و حوا نیز فطری بودن این پوشش را اثبات می کند.

در تورات، کتاب مقدس یهودیان، چنین آمده :

« چون زن دید که آن درخت برای خوراک نیکوست و به نظر خوش نما؛ درختی دلپذیر و دانش افزا می آید پس از میوه اش گرفته؛ بِخورد و به شوهر خود نیز داد و او نیز خورد؛ آنگاه چشمان هر دوی ایشان باز شد و فهمیدند که عریانند؛ پس برگ های انجیر را بهم دوخته، سترها برای خویشتن ساختند، سپس خداوند لباسی از پوست به ایشان ارزانی کرد.»

تاریخچه حجاب

این احساس شرم از برهنگی ، حتی بدون حضور ناظری بیگانه و سرعت در پوشاندن خود به وسیله برگ ها ، از آن جهت که تحت تاثیر هیچ آموزش و فرمانی از جانب خداوند یا فرشته وحی و یا تذکر هر یک به دیگری نبوده است ؛ بیانگر فطری بودن پوشش در انسان است ؛

حجاب از نظر فطرت همان گرایش به پوشش و عفاف می باشد و ثابت می کند لباس و پوشش به تدریج و بر اثر تمدن ایجاد نشده است ؛ بلکه نخستین انسان ها به طور فطری بدان گرایش داشته اند.

این داستان نشانگر تاریخچه حجاب در بدو خلقت بشر ، قبل از آن که شرایع آسمانی گوش زد وی گردد ، انسان نخستین ، مامور به پوشش خود می گردد.

تاریخچه لباس پیش از تاریخ

انسان دوره توحش یا عصر حجر قدیم که به آن دوره پالئولتیک یا پارینه سنگی می‌گویند فاقد لباس بودند ؛

لذا برای پوشش و تزیین بدن خود از برگها و الیاف گیاهان مختلف استفاده می کردند؛

به این ترتیب که ابتدا الیاف را به صورت تار های افقی و عمودی در می آوردند؛

سپس تارهای عمودی که آن‌ها را در لا به لای تارهای افقی قرار می‌دادند ،

بافت‌هایی ایجاد می‌کردند و با گذاردن آنها در آب، در دراز مدت می توانستند بر روی آنها نقاشی کرده و برای پوشش مختصر و یا تزیین بدن برهنه خود استفاده نمایند؛

و این اولین حرکت به سوی بافندگی و تهیه پوشاک بوده است.

در همین عصر بود که آتش کشف شد و انسان توانست علاوه بر پخت غذا، آموخت که لباسهایش را نیز رنگ کند.

انسانهای اولیه علاوه بر اینکه از بافت های الیاف و پشم استفاده می‌کردند ؛

از لباس‌های پوستی نیز استفاده میکردند احتمالا عامل شکار ، آغازی برای این پوشش بوده است.

تاریخچه حجاب

بدون شک، آفرینش لباس و پوشش به تناسب ویژگی های روحی و جسمی بشر و روی آوردن فطری انسان به آن، یکی از نعمت ها و هدایای بی دلیل خداوند محسوب می شود.

قرآن کریم در مورد آفرینش لباس چنین می فرماید :

« ای فرزند آدم ! برای شما لباسی فرو فرستادیم که اندام شما را می پوشاند و مایه زینت شماست؛

و لباس تقوا بهتر است؛

این از آیات خداوند است که متذکر شده و پند گیرید.»

برخی از مفسران ، نزول لباس را چنین تفسیر کرده اند که :

“خداوند با فرو فرستادن باران بوته های پنبه را از زمین می رویاند و چهارپایان را می پروراند تا آدمیان خود را بپوشانند و از سوی دیگر خود را بیاریند و زینت نمایند.”

البته این نوع لباس ها فقط اندام انسان را می آراید،

اما آنچه روح را آراسته می کند و به انسان ارزش میدهد لباس تقواست.

حجاب اختصاص به اسلام ندارد و آنان که برای خود احترام و حقوقی را خواهان بودند؛

و یا مردانی که زنان شان را پاک می خواستند پوشش را ایجاب می کردند.

بطور کلی اگر به لباس آن دسته از مردم که هنوز کاملا تحت تاثیر غرب قرار نگرفته اند نگاهی بیندازیم مثل:

  • لباس طوایف و عشایر گوناگون ایران ، کردها ،بلوچها ،بختیاری ها و یا عرب ها
  • لباس زنان و مردان هند ، پاکستان و کشورهای دور از تمدن غرب مثل ژاپن ها
  • و یا حتی اروپاییان قبل از رنسانس
  • و مردم انگلیس قبل از ملکه الیزابت

متوجه می شویم که در همه آن ها یک خصوصیت مشترک و عمده وجود دارد و آن هم اینست که:

“همه آنها بلند و گشاد و غیر چسبان می باشد.”

بنابراین از تاریخچه حجاب درک میکنیم که از حجاب و پوشش به عنوان وسیله ای برای نشان دادن حیا و عفت استفاده میشده است.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *