خطبه حضرت زینب در کوفه

در این مقاله قصد داریم خطبه حضرت زینب علیهاالسلام در کوفه را بیان کنیم.

حضرت زینب علیهاالسلام بعد از مادرش حضرت فاطمه علیهاالسلام تنها زن عذاب کشیده و بلا دیده دنیا است و هیچ‌کس مانند حضرت زینب علیهاالسلام نمی‌تواند نسبت به سختی و عذاب مدعی شود .آیا نمونه‌ای همچون حضرت زینب علیهاالسلام هست که داغ‌دیده مادر در کودکی، پدر در نوجوانی و برادر در جوانی باشد، همچنین در دشت کربلا سختی کشیده باشد؟

آیا کسی همچون زینب وجود دارد که در مقابل لشکری بی‌حیایی بشنود و با بی حیایی چادر از سرش کشیده شود و دختران برادرش این‌چنین در برابرش پر پر شوند.

به راستی که مظهر عفت ،حیا و پاک‌دامنی همچون حضرت زینب در هیچ جای تاریخ نخواهد بود.

خطبه حضرت زینب علیهاالسلام در کوفه

خطبه حضرت زینب علیهاالسلام در کوفه

حضرت زینب علیهاالسلام بعد از صحنه کربلا هنگام ورود به کوفه از زبان راویان حدیث این‌گونه سخن می گوید:

بشیر بن خزیم اسدی می‌گوید:

آن روز زینب دختر علی (ع) را دیدم ،بانویی بسیار با حیا و شرم و سخنگو تر از او هرگز ندیده ام ،

گویا از زبان حضرت علی علیه‌السلام سخن می‌گفت،

آری ! تا مردم را با اشاره دست به سکوت فراخواند نفس‌ها در سینه‌ها حبس شد و درایه شتران از حرکت باز ایستاد،

سپس چنین آغاز سخن کرد:

سپاس خدای را و درود بر پیامبر اکرم (ص)!

پس ای اهل کوفه، ای نیرنگ بازان و پیمان شکنان ! اشک می ریزید؟!

خدا کند یک لحظه دیده‌هایتان از سیلاب اشک تهی نگردد و شیرین مزاری تان پایان نگیرد.

شما بدان زن می‌مانید که رشته خود را محکم می‌تابید، سپس تافته خود را می‌گسلید، چنان‌که شما پیمان‌های تان را بعد از استحکام آن از روی فریب می‌گسلید؛

شما جز لاف، ناپاکی و سینه پرکینه کی چه دارید؟

جز طنازی کنیزکان و غمازی به دشمنان چه دانید؟

شما بدان گیاه سرسبز می‌مانید که بر لجن‌زار روییده یا همچون گچی که گوری را زینت بخشیده !

آگاه باشید! بد توشه‌ای برای خود فراهم کرده اید و عذاب سخت خداوند که در آن جاودان خواهید بود.

آیا گریه و زاری می‌کنید؟

آری ،سوگند به خدا سزاوار آنید!

پس بسیار بگریید و کم خنده کنید که ننگ این کار و  رسوایی آن را به جان خریدید و لکه آن را به هیچ آبی نتوانید شست. چگونه توانید شست ننگ کشتن جگر گوشه خاتم پیامبران و ارکان رسالت و سید جوانان اهل بهشت را ، او را که پناه نیکانتان و در گرفتاری‌ها پشتیبان تان و نشانه روشن دینتان و بزرگ سخنگوی تان بود؟

آگاه باشید که بعد ذخیره ای اندوختید، پس عذاب خدا و دوری از رحمتش نصیب تان باد که تلاشتان بیهوده شد و دست‌هایتان کوتاه گردید و تجارت تان زیان دید و غضب خدا را خریدار شدید و ذلت و واماندگی بر شما چیره شد.

وای بر شما ای اهل کوفه! می‌دانید چه جگری از پیامبر اکرم شکافتید؟!

و چه نور چشمی از او پراکنده ساختید؟!

و چه خونی از او بر زمین ریختید؟!

و چه حرمتی از او شکستید؟!

حقاً که کار بسیار زشتی انجام دادید. چیزی نمانده تا آسمان‌ها از این کار شما بشکافند و زمین چاک خورد و کوه‌ها فرو ریزند.

آنچه به جای آوردید به پهنای زمین و گستره آسمان بی‌حرمتی،  مصیبت‌بار ، زشت، سبک‌سری، احمقانه و شون بود.

آیا از این‌که آسمان خون ببارد تعجب کردید؟!

مکافات آخرت شدیدتر و رسوا کننده تر است و ایشان در آن روز یاری نخواهند شد، پس به مهلت چند روزه دنیا مغرور نشوید ؛ چرا که سرعت گرفتن بر کاری خدای عزوجل را بر عجله وا ندارد و فرصت انتقام از دست او بیرون نرود .

همانا پروردگارتان در کمین است پس در انتظار اول نحل و آخر سوره صاد باشید.

راوی می گوید:

سوگند به خدا! مردم را حیران و گریان دیدم که دست به دهان گرفته‌اند و پیرمردی را در کنار خود دیدم که اشک می‌ریخت به حدی که محاسنش خیس شد و چنین می‌گفت:

پدر و مادر فدای شما! بزرگسالان تان بهترین و جوانانتان بهترین جوانان و زنانتان بهترین زنانند و نسلتان بهترین نسل‌ها است که خوار و مقهور نمی‌گردد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *