حجاب از نظر حضرت زینب

زنان در نهضت عاشورا حضوری جدی و نقشی عظیم دارند. حجاب از نظر حضرت زینب اینست که آنان در اوج مصائب و سختی‌ها ،حریم عفاف و حجاب را پاس بدارند و آخرین وصیت پیشوای بزرگ شهامت، معلم شهادت، امام حسین علیه السلام را در آستانه رفتن به میدان نبرد بود آویزه گوش قرار بدهند که فرموده بود:

آماده مصیبت باشید، لباس های خود را بپوشید،بدانید خدا حامی شما است

و از شما محافظت می کند از شر دشمن نجاتتان می دهد و عاقبت امور تان را خیر می کند.

بنگرید امام حسین علیه السلام در آن هنگام شگرف و در آخرین لحظات حیات، زنان را به حجاب و پاس داشتن حرمتشان سفارش می‌کند.

آنان نیز می دانستند که سپاه یزید و ارتش بنی امیه اسیر زرق و برق دنیا هستند،

پس زیورآلات خود را به سوی آنان پرتاب کردند تا در پی غارت آن کمتر بی‌حیایی کنند.

یزیـد فـاجعه کربلاء را بـا تبلیغـات فراوان پیروزي اعلام کرد و مردم را براي تماشـاي پیروزی هایش فراخواند، قافله اسـراء نزدیک شهر دمشق رسیده بود،

حضرت ام کلثوم که نیز از جمله زنانی است که این مهم را پاس می دارد و در بدو ورود به دمشق تقاضای اش را چنین ابراز می کند:

ای شمر به تو حاجتی دارم . پرسید چیست؟

حضرت ام کلثوم فرمود:

«چون ما را به شهر درآوردی از دری ببر که نظاره گردان اندک باشند

و به آن مردم که همراه تو هستند بگو سرها را از میان کجاوه ها ببرند و ما را از اینان رها کنند ،

ما با این حال به دروازه دمشق وارد شدیم جایی که اسیران را نگاه می داشتند .»

رسالت عظیم اهل بیت در حفظ پوشش، ام کلثوم را وا می دارد که از دشمن تقاضا کند

زمینه نظاره گری خاندان رسول (ص) را کاهش دهد و برای استتار خود از سر عزیزانش کمک گیرد ؛

دشمن درصدد خلع سلاح و وارد ساختن ضربات روحی پیایی به زن است،

تا او را از عنصری فعال و پویا به انسانی عاجز ، ناتوان، بی زبون و بی حجاب بدل نماید!

لذا درخواست آنان را قبول نمیکند ؛

غافل از آنکه بعد دوم پوشش زن از میان رفتنی نیست!

و غافل از اینکه روح حیات در رگ‌های این بزرگواران دمیده است ؛

لذا این پیام توسط سکینه دختر امام حسین علیه السلام به یکی از صحابه می رسد تا به گوش زنان در همه عصرها برسد.

سهل بن سعد ساعدی می‌گوید :

بر دروازه دمشق رفتم،بیرق هایی پی در پی پیدا شد،سواری دیدم بیرقی در دست داشت،

چیزی از بالای آن بیرون آورد و سری که نورانی بود و به پیامبر اکرم شباهت داشت.

دیدم از پشت سر وی زنانی بر شترانی بی روپوش سوارند ، نزدیک شدم از نخستین زن پرسیدم: کیستی ؟

گفت :سکینه بنت الحسین (ع)

گفتم آیا حاجتی داري تا برآورده کنم؟

من سهل بن سعد ساعدي هستم، جد ترا دیدم و حدیث او را شنیده ام.

فرمود:اي سـهل! به حامل این سر بگو که آن را زیاد از دور ببرد تا مردم مشغول نگریستن آن شوند و به اهل حرم پیغمبر (ص) کمتر نگاه کنند.

سهل گفت :چهارصد دیناربه سربازان دادم تا آن کار را انجام دادند.

بخوانید : حجاب از نظر حضرت زهرا (س)

حجاب از نظر حضرت زینب

حضرت زینب پیام آور این حماسه و قافله سالار یاران پیامبر نور است در کوفه برای لرزاندن دل ها و به هوش آوردن خفتگان در عین عفاف و حیا سخن گفت.

کلام حضرت زینب و منش والای او هنگام سخن گفتن به گونه‌ای بود که گفتند:

« به خدا سوگند! هرگز زن باحیایی را ندیدم که از زینب شیواتر سخن بگوید».

آن حضرت با همه شکوه و شهامت در مجلس یزید به پاخاست و پرده‌دری آن مدعی خلافت را بر سرش کوفت و فریاد زد: «آیا عدالت هم این است که زنان و کنیزان خود را در پس پرده بنشانی و دختران پیامبر اکرم صلی الله علیه را در مجلس بیگانگان به پا بداری؟!

پرده زنان ما هتک کردی و نقاب از چهره شان به غارت بردی.»

حضرت زینب و دیگر زنان اهل بیت با توجه به دستورات قرآنی و سیره حضرت زهرا، جهت رعایت عفاف و حجاب نهایت دقت را می نمودند از همین رو تنها به چادر اکتفا ننموده و علاوه بر چادر دارای خمار و پیراهن و شلوار بودند و حتی از پارچه هایی جهت پوشاندن صورت خود استفاده می نمودند.

بنابراین برداشته شدن چادر از سر آنها به معنی خارج شدن از حجاب کامل و یا خروج از حدود شرعی نیست

بلکه این بزرگواران با برداشته شدن چادر نیز حجاب کامل را داشتند.

در همان مجلس است که سکینه دختر امام حسین علیه السلام به گریه می افتد و زمانی که یزید علت آن را جویا می شود می گوید: «چگونه گریه نکند کسی که پوشش و نقابی برای او نیست که صورت خود را از تو و حضار مجلس بپوشاند.»