کیفیت پوشش چادر
از اینکه خداونـد تعـالی در آیه ۵۹ سوره مبارکه احزاب، به زنان دسـتور می دهـد جلباب هاي خویش را به خود نزدیک سازنـد، معلوم می شود که این نوع پوشـش، پیشتر هم در میان زنان عرب مرسوم بوده و زنان،سابقه ذهنی اي از جلباب داشته اند، ولی کیفیت پوشش چادر با آنچه اسلام می فرماید متفاوت بوده است.
زنان عرب پیش از نزول این آیه ، جلباب می پوشـیده اند،
ولی به تعبیر صاحب کتاب الفرقان فی تفسـیر القرآن (غیر مدنات علیهن) بوده است،
یعنی آن را جمع وجور و به خود نزدیـک نمی کردنـد و به حـال خود، رها می گذاشـتند.
در اصل، در آن زمان پوشـیدن جلباب، جنبه تشـریفاتی داشـته است؛
چنان که اکنون هم بعضی زنان چادري، با وجود اینکه چادر برسر دارند، ولی آ ن را رها می کنند و از این رو، چادر و حجاب این بانوان، کارکرد و کارآیی لازم را ندارد.
خداوند تعالی، کیفیت پوشش چادر (جلباب) را تصحیح کرده و می فرماید زنان آن را به خود نزدیک سازند .«یدنین علیهن من جلابیبهن»
در تفسـیر نمـونه آمـده است:
«مراد از یـدنین این است که زنـان، جلبـاب را به بـدن خویش نزدیـک سازنـد تـا درست آنهـا را محفوظ دارد،
نه اینکه آن را آزاد بگذارنـد، به طوري که گـاه و بی گاه کنار رود و بـدن آشـکارگردد.
به تعبیرساده خودمان، لباس خود را جمع و جور کنند».
یدنین از مصـدر إدناء، به معناي نزدیک کردن است و در مقابل دور کردن قرار دارد.
دور کردن لباس از خود ؛ یعنی کنـدن و بیرون آوردن آن ؛
و در مقابل ، نزدیک کردن لباس به خود، به معناي پوشـیدن آن است.
در تفسیر المیزان نیز نزدیک کردن جلباب ،به معنـاي پوشـیدن آمـده است ؛
و اینکه چرا خداونـد تعالی لفظ «نزدیک کردن» را به جاي پوشـیدن به کار برده، خود جاي تأمل و دّقت دارد.
نویسـنده کتاب حریم عفاف، مطلب جالب توجهی در این مورد نوشـته است:
«شایـد به عّلت این باشـد که همان گونه که دور ّ کردن لبـاس، همراه بـا نوعی تنفر است، وقتی انسـان در هنگـام خسـتگی بـا حـالتی انزجار آمیز لباسـش را می کنـد، می گویند لباسش را دور افکند ، با توجه به معناي مقابله، نزدیک کردن لباس همراه با یک نوع پیوند معنوي می باشد؛ یعنی جلباب را با علاقه پوشید. ازاین رو، همراه با نوعی محافظت و دّقت پوشیده خواهد شد، نه مانند کسی که ازسر مجبوري لباسی را به تن می کند.»
خلاصه آنکه، منظور از نزدیک کردن جلباب ، جمع وجورکردن آن است ،
به صورتی که به حال خود رها نمانـد و همه بـدن زن را بپوشانـد.
البته این جمع وجور کردن، نبایـد به انـدازه اي باشد که جلباب به بدن زن بچسـبد و هندسه اندامش را نمایان سازد.
به طور کّلی، می توان نتیجه گرفت که :
«زن بایـد جلباب (چادر) خویش را چنان بپوشـد که آثار پاکـدامنی در وجودش هویـدا گشته ، چنان ابهت و متانتی بیابد که چشم ناپاكدلان را از طمع در کالاي وجود خویش نا امید سازد ، تا از آزار و اذیتشان در امان بماند.»
البته کیفیت هاي خاصی نیز در بعضی تفسیرها براي بر سـرکردن جلباب ذکر گردیده است.
بخوانید: جلباب
محمد بن سـیرین می گوید:
«از عبیده سـلمانی در مورد آیه (یدنین علیهّن من جلابیبهّن) پرسـیدم.
او ملحفه اي را که بر پشتش بود برداشت، بر سر کرد و تمام سرش را با آن پوشانید تا اینکه ملحفه به ابروهایش رسید.
صورتش را نیز پوشانید و تنها چشم سمت چپش را از طرف چپ صورت، بیرون گذاشت»
این کیفیت پوشـش چادر مشکی (جلباب) ، بسـیار شبیه به چیزي است که بانوان عفیف ایرانی در مورد پوشـیدن چادر رعایت می کننـد.
البته ، پوشـیدن جلبـاب نیز نمی توانـد واجب باشـد،
ولی از آنجـا که چون پوشـش صورت در اسـلام بر زن واجب نیست،
این شـیوه ِ پوشش بیشتر، مورد توصیه اسلام بوده و به نفع زنان است، پسندیده شمرده می شود.